Ergens tussen de laatste ijsjes van augustus en de geur van (kaft)papier ontstaat dat typische gevoel van herbeginnen. September voelt voor veel mensen als het échte nieuwjaar. Alles komt opnieuw op gang: school, werk, hobby’s, opleidingen, administratie… en hoewel we meestal wel uitkijken naar een beetje meer structuur en regelmaat, sluipt er ook vaak een zekere spanning binnen. Als je een prikkelgevoelig brein hebt, kan die overgang behoorlijk wat stress oproepen.
Structuur biedt rust, maar de weg ernaartoe is vaak overweldigend
Zelf kijk ik doorgaans uit naar het nieuwe schooljaar. In de zomermaanden loopt alles wat losser: de kinderen zijn vaker thuis, mijn werktijden zijn minder vast en de dagen vullen zich spontaner. Zodra september dichterbij komt, weet ik dat de voorspelbaarheid terugkeert – en daar haal ik rust uit. Maar tegelijk wéét ik ook wat me te wachten staat, want met die structuur komt ook een hoop geregel:
- Schoolmateriaal bij elkaar zoeken
- Hobby’s en hun bijbehorende inschrijvingen regelen
- Sportmateriaal controleren en aanvullen
- Het vervoer dat weer op elkaar afgestemd moet worden
- Eventuele (nood)opvang organiseren
- en dit jaar start ik ook nog eens met een extra opleiding !!
Structuur voelt goed, maar het organiseren ervan kan behoorlijk overweldigend zijn. Wat mij helpt, is om alles op te schrijven en de to-do’s zoveel mogelijk te spreiden over meerdere weken. Niet alles hoeft vandaag af, ook al roept mijn hoofd van wel (liefst om half een ‘nachts).
Het is een herkenbaar gevoel, ook bij anderen
Wat ik in mijn praktijk hoor, is opvallend herkenbaar. Er passeren zaken als:
“Ik ben blij dat alles weer normaal wordt, maar ik voel me tegelijk opgejaagd.”
“Het moet precies allemaal ineens perfect zijn: van de brooddoos tot de planning in mijn hoofd.”
Die drang naar perfectie zorgt bij velen voor een gespannen start. Het idee dat alles op voorhand geregeld moet zijn, zodat het schooljaar of het werkseizoen goed kan verlopen, geeft enorm veel druk, en precies die druk leidt vaak tot uitstelgedrag. Ook bij mensen zonder kinderen is deze periode pittig. Het verkeer wordt opnieuw drukker, parkeren verloopt stroever, er worden meer meetings opgestart en vaak volgt er ook nog een spurtje voor de cijfers van het laatste kwartaal, wat resulteert in een hogere werkdruk. En dan is er nog de sociale omgeving: kinderen (of collega’s, vrienden…) die zenuwachtig zijn voor nieuwe dingen, en dat resoneert. Stress is aanstekelijk, zeker voor gevoelige mensen, en dat heb je niet altijd door.
Wat werkt dan wél?
Wat ik mezelf én mijn coachees graag meegeef, is dat het ok is om zacht te starten. Niet alles hoeft tegelijk. Niet alles moet af voor 1 september. En al zeker niet alles moet perfect zijn.
Wat kan helpen:
- Plan ademruimte in je week. Laat enkele avonden bewust open, zodat je de tijd hebt om onverwachte taken of extra energievragen op te vangen.
- Gebruik een notitieboekje of telefoonnotities. Schrijf alles op zodra het in je hoofd opkomt. Niet omdat je het meteen moet doen, maar zodat je het even kunt parkeren.
- Werk met de prioriteitenmatrix. Wees realistisch: wat is belangrijk én dringend, en wat kan nog even wachten? En vergeet niet dat rust nemen ook thuishoort in het vakje ‘belangrijk, niet dringend’. Juist daar ligt je energieherstel en je veerkracht.
Rust als prioriteit
Een zachte start betekent niet dat je minder inzet toont. Het betekent dat je keuzes maakt die afgestemd zijn op wat jij op dat moment aankunt. Het betekent dat je verantwoordelijkheid neemt voor je energie, voor je grenzen en voor je eigen welzijn. De overgang van zomer naar september hoeft geen sprong in overdrive te zijn. Je mag deze periode ook zien als een uitnodiging om even stil te staan en te kiezen welke richting je wil uitgaan; en om helder te krijgen:
- Wat neem ik mee uit de zomer?
- Wat laat ik los?
- Wat helpt me om het nieuwe seizoen rustig te starten?
Wil je hier graag over reflecteren in een coachingsessie?
Of gewoon even tijd nemen om jouw persoonlijke prioriteiten helder te krijgen? Je bent welkom – met of zonder perfecte boekentas.
